Zonnebrillen, korte rokjes, zomerse topjes,... ze worden allemaal uit de kast gehaald en fier geshowd en ik moet zeggen...het doet deugd! Zeker als je nog eens lekker veel verlof hebt tijdens deze zomerse dagen. De maand mei telt voor mij exact 15 werkdagen... En wie zij ook alweer dat werken niet leuk was? Lang leve de overheid, lang leve de verlofdagen, maar nog belangrijker? Lang leve het werk dat ik supergraag doe! Ik begin hoe langer hoe meer te beseffen dat ik veel geluk heb gehad door onmiddellijk mijn droomjob te vinden... Dromen kunnen natuurlijk veranderen, maar iets diep van binnen zegt dat dit nog niet voor morgen zal zijn!
Met deze zomerse temperaturen kan ook mijne Nijne bol zijn nestje weer verlaten en genieten van het overheerlijke gras dat zijn maagje de komende weken (maanden?) zal vullen. Mijne held heeft nu zijn volledig eigen ren op het gras, met speelgoedjes en brugjes... genieten dat het beestje doet :).
Ondanks de vele zonnestralen, kan een mens af en toe ook in een dipje geraken.. Zeker wanneer je iemand terugziet die je liever niet had teruggezien omdat hij zoveel herinneringen bovenhaalt... Dan kom je tot een pijnlijk beseffen dat het gemis diep van binnen nog leeft...
Ach... kga hier niet met een triestige noot eindigen...Leuke primeur? 11-12-13 mei zitten Niels en ik in la Douce France!!! In e poepesjiek hotelleke zullen wij (met enige vertraging) ons eerste vijf jaartjes vieren!! Wat kan liefde soms mooi zijn... ;o) En met deze eindig ik waarmee ik begonnen ben... La Douce France...
