donderdag, maart 30, 2006

When you die, don't forget to turn on your cellphone...

In het dagelijks leven, maar nu zelfs ook na de dood, is de mobiele telefoon een onmisbaar voorwerp geworden. Steeds meer mensen nemen als laatste wens hun gsm mee het graf in. Dit constateert trendwatcher Martin Raymond, directeur van een Britse denktank. (bron: Het Laatste Nieuws)
Man, man... stel u voor... Wat kan je hier nu eigenlijk mee doen in je graf? Sowry voor de believers onder jullie, maar dood is dood..Oké er bestaat misschien leven na de dood, maar dat je in dit hiernamaals ook nog smsjes kan versturen? No way... Waarom zou ne mens dat dan mee zijn graf innemen? In sommige landen zou het zijn om te laten zien wat een luxueus leven ze hebben of mogen ze gewoon hun dierbaarste dingen mee het graf innemen..mm ik zou toch wel kiezen voor andere objecten denk ik dan..

Je moet het maar voor hebben.. Op een grijze winterdag breng je een bezoek aan het graf van je grootmoeder. De grootmoeder van wie je je hele leven de oogappel bent geweest. Ze zou alles voor je doen, een echte schat was ze. Je staat daar een potje te huilen aan haar graf en ineens..telefoongerinkel. Er is niemand te bespeuren en jij hebt je gsm niet bij..Geef toe, zou je zelf niet denken dat je gek wordt?! nee compleet onverantwoord die bullshit denk ik. Bestaat trouwens nog een gevaar aan dit kleine speeltje.. In vele Amerikaanse steden zou het bij crematies al vaak tot ontploffingen geleid hebben... Sleur op een orginele manier iemand mee je graf in :).

Mijn eerste stappen in de wereld van 'bloggen'


8 weken lang stage in het provinciehuis.... en nu? Het zwarte gat? Ach dat valt allemaal best mee. Eigenlijk heb ik best wel werk genoeg met mijn stagerapport en mijn eindwerk, maar ach... een mens heeft ook eens nood aan ontspanning. Vlak na mijn examens ben ik onmiddelijk aan mijn stage begonnen. Ik ben met mijn blok inbegrepen,dus al 16 weken intensief mijn hersentjes aan het gebruiken en pffff het is eraan te voelen. Om de één of andere onverklaarbare reden ben ik de laatste tijd enorm verstrooid. of is het normaal dat ik mijn studentkaart verwissel met mijn badge, dat ik tegen glazen deuren loop of gewoonweg vreemde mensen aanspreek om na vijf minuten te beseffen dat ik niet tegen mijn mama bezig ben? Oké geachte bloglezer, u heeft het door, er is iets grondig mis met mijn hersenspinsels.

Maar het gekke is...nu zit ik hier thuis, heb meer vrije tijd dan iets anders en...toch verveel ik mij..hoe gek kan een mens in elkaar zitten?
olaaa wel juist goed nieuws ontvangen sie, de rijboekjes zijn terecht!!! Dan toch niet beroofd..
mmmmmmm even zien wat er nu gebeurd als ik op publish klik...
Write ya soon people!